Posted on

Groene thee en goedaardige gynaecologische aandoeningen. Nieuw onderzoek.

Onderzoek naar de medicinale werking van (groene) thee lijkt in een stroomversnelling te zijn gekomen. Vorige week publiceerde het Department of Gynecology and Obstetrics, Division of Reproductive Sciences & Women’s Health Research, Johns Hopkins Medicine in Baltimore  een zeer uitgebreid onderzoek onder de naam ‘Groene thee en goedaardige gynaecologische aandoeningen: een nieuwe truc voor een oude drank?’

De conclusie is: ‘Groene thee, met zijn belangrijkste bioactieve component EGCG, is veelbelovend bij de behandeling van goedaardige gynaecologische aandoeningen. In-vitro-onderzoeken hebben aangetoond dat EGCG kan werken op verschillende intracellulaire signaalroutes die betrokken zijn bij de pathogenese van baarmoederfibromen en endometriose. Dierstudies ondersteunden verder de rol van EGCG bij het krimpen van vleesbomen en endometriose laesies. Bij mensen bleek EGCG de symptomen te verlichten die verband houden met vleesbomen, PCOS (gewichtstoename, insulineresistentie en hyperandrogenisme) en gevolgen van de menopauze (osteoporose en gewichtstoename). De rol van groene thee bij de behandeling van onvruchtbaarheid blijft controversieel en er zijn meer studies nodig om definitieve conclusies te trekken over het effect ervan op adenomyose. Aangezien het meeste bewijs is afgeleid van in vivo en in vitro experimentele onderzoeken, moeten klinische onderzoeken worden overwogen die de effecten van EGCG op de ontwikkeling en groei van goedaardige gynaecologische aandoeningen evalueren.’

(Vertaling uit het originele Engelstalige rapport: https://www.mdpi.com/2072-6643/15/6/1439)

Hier kun je een (vertaalde) samenvatting lezen maar het is absoluut de moeite waard om het originele rapport te lezen.

Uiteraard hopen we dat bovengenoemde problemen zo veel mogelijk mensen bespaard blijven maar ‘in het geval dat’ wilden we dit onderzoek graag met je delen.

Alle ‘echte’ thee (geen kruidenthee) bevat EGCG. De concentratie loopt echter enorm uiteen. De thee met veruit de hoogste concentratie is Kafun van de familie Morimoto. Deze thee van de Benifuki struik bevat in de basis het hoogste percentage gemethyleerde EGCG (antioxidant). Daarnaast wordt het verbouwd in de Japanse prefectuur Miyazaki met de meeste blootstelling aan zonneschijn hetgeen het vormen van antioxidanten als catechinen ook nog eens bevorderd. Naast de opmerkelijke concentratie EGCG (7,3%) bevat deze thee ook hoge concentraties van andere catechines/antioxidanten (totaal 17%), dat is reden voor een in vergelijking scherpe smaak.

Meer informatie (inclusief laboratoriumanalyse): https://www.biologischethee.nl/product/benifuki-thee-antioxidanten-in-thee/

Posted on

Breaking News: ‘EGCG is een veelbelovende aanvulling op chemotherapie’.

10 februari 2023 is er een onderzoek gepubliceerd in European Journal of Medical Chemistry met de titel ‘EGCG adjuvant chemotherapy: Current status and future perspectives’. Hieronder de door Google vertaalde samenvatting:

‘De resistentie van kankercellen tegen chemotherapeutica vermindert het therapeutisch effect bij kankerpatiënten aanzienlijk, en ook de toxische bijwerkingen van chemotherapie tasten de kwaliteit van leven van patiënten ernstig aan. De combinatie van epigallocatechine-3-gallaat (EGCG), het belangrijkste actieve ingrediënt in thee, met cisplatine, 5-FU, doxorubicine en paclitaxel versterkt hun sensibiliserende werking op tumoren en bestrijdt de medicijnresistentie van kankercellen. Deze effecten lijken te worden gemedieerd door een verscheidenheid aan mechanismen, waaronder het bestrijden van medicijnresistentie gemedieerd door kankerstamcellen, het verbeteren van de medicijngevoeligheid, het induceren van celcyclusstilstand en apoptose, en het blokkeren van angiogenese. Bovendien kan EGCG een reeks nadelige effecten van chemotherapie onderdrukken, zoals gastro-intestinale stoornissen, nefrotoxiciteit en cardiotoxiciteit, door zijn ontstekingsremmende en antioxiderende effecten en de kwaliteit van leven van patiënten verbeteren. De lage biologische beschikbaarheid en off-target effecten van EGCG en de reactiviteit ervan met sommige chemotherapeutische middelen beperken echter de klinische toepassing ervan. De nanomodificatie van EGCG en chemotherapeutica verbetert niet alleen de antitumoractiviteit, maar verlengt ook de overlevingstijd van tumordragende muizen, en heeft het voordeel van lage toxiciteit. Daarom is deze review bedoeld om de huidige status en uitdagingen te bespreken met betrekking tot het gebruik van EGCG in combinatie met chemotherapie bij de behandeling van kanker. Over het algemeen is EGCG een veelbelovende aanvulling op voor chemotherapie.’

Origineel: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36780831/

Alle ‘echte’ thee (geen kruidenthee) bevat EGCG. De concentratie loopt echter enorm uiteen. De thee met veruit de hoogste concentratie is Kafun van de familie Morimoto. Deze thee van de Benifuki struik bevat in de basis het hoogste percentage gemethyleerde EGCG (antioxidant). Daarnaast wordt het verbouwd in de Japanse prefectuur Miyazaki met de meeste blootstelling aan zonneschijn hetgeen het vormen van antioxidanten als catechinen ook nog eens bevorderd. Naast de opmerkelijke concentratie EGCG (7,3%) bevat deze thee ook hoge concentraties van andere catechines/antioxidanten (totaal 17%), dat is reden voor een in vergelijking scherpe smaak.

Meer informatie (inclusief laboratoriumanalyse): https://www.biologischethee.nl/product/benifuki-thee-antioxidanten-in-thee/

Posted on

water, Water & WATER

Ik herinner mij nog goed wat ik dacht toen begin jaren ’90 een waterwinkel werd geopend in Rotterdam, aan de Veerhaven naast het Volkenkundig Museum: ‘Dat gaat ‘m niet worden met al die nuchtere Rotterdammers’. Ik wist toen al wel dat er een verschil was tussen verschillende soorten mineraalwater, maar een winkel met honderden verschillende soorten 30 jaar geleden in Rotterdam…

Zij waren hun tijd ver vooruit (en hadden een betere locatie kunnen kiezen) maar deze mensen wisten wel iets dat veel mensen zich nu nog steeds niet realiseren: er is water en Water en WATER en…

En dat water is een zeer belangrijk onderdeel van je kopje thee. Als je water niet goed is kun je nog zo’n mooie thee kopen, het resultaat is ver van optimaal. En dat is toch wel erg zonde van zo’n goede thee! Wij namen eens een zakje China Jasmin Phoenix Dragon Pearls mee naar vrienden in Dublin. Met het kraanwater in de Ierse hoofdstad verloor de thee niet alleen haar heerlijke subtiele smaak, het was gewoon smerig!

De kwaliteit van leidingwater verschilt enorm per locatie (ook binnen Nederland en België). Dit kan liggen aan de bron maar ook aan de ouderdom van het leidingnetwerk.

Doe is een test en zet een kopje thee met kraanwater en eenzelfde met Spa Blauw (Onderzoeken m.b.t. pH-waarde en gehalte aan mineralen wijzen uit dat Spa Blauw de beste algemeen verkrijgbare optie is).

Standaard je thee zetten met Spa Blauw is misschien wel chique maar al de plastic flessen als afval wat minder. Wij hebben jaren gebruik gemaakt van een Britta filter en hebben recentelijk een 12 liter Berkefeld aangeschaft (er zijn ook kleinere) waar we ook zeer tevreden over zijn. Beide filtersystemen kunnen we van harte aanraden om mogelijk nog meer uit een goede thee te halen.

En als we het dan toch over het optimaliseren van je thee-ervaring hebben… Vorige week introduceerden we een aantal nieuwe theekopjes. Hieronder de eerste 2 reacties van klanten m.b.t. de rode, blauwe, groene en groen/blauwe kopjes:

‘Zo blij mee, de thee smaakt echt veel beter uit deze kopje. Terwijl ik al heel wat kopjes heb geprobeerd. Dank!!’

‘Nondedju salamanders wat een mooi thee kopje’

Posted on

Mijn dagelijkse ritueel met Japan Sencha

Regelmatig wordt mij gevraagd naar mijn favoriete thee. Natuurlijk zijn er meerderen maar al jaren begin ik mijn dag met een oud klein keramiek potje (ooit in een kringloopwinkel aan een Utrechtse gracht gekocht) Japan Sencha. Na tot 120 geteld te hebben haal ik het filter eruit en geniet ik eerst even van de geur van de natte bladeren voor ik het filter weer op de aanrecht zet voor een volgend potje (er volgen er meer gedurende de dag). Vervolgens neem ik de thee mee naar mijn kantoortje waar ik eerst 20 minuten met m’n benen omhoog in een comfortabele stoel ga zitten. Terwijl ik zo nu en dan een slokje neem overdenk ik wat ik die dag ga doen en sluit nog even mijn ogen om mij helemaal te kunnen concentreren op de zuivere smaak van deze Japan Sencha.

De zoete en licht bittere tonen vermengen zich en dansen op de tong. Het bittere wordt veroorzaakt door catachinen, de antioxidanten in thee. Het zoete is het resultaat van theanine – een aminozuur. Beiden zijn van nature aanwezig in het theeblad. Afgezien van de heerlijke smaak, heeft theanine ook een kalmerend effect. Als ik gespannen ben en concentreer mij weer voor een paar minuten op de smaak en geur van deze thee ben ik zo weer relaxed.

Bovenstaande is natuurlijk een persoonlijke ervaring maar het kan geen toeval zijn dat juist deze thee de laatste jaren steeds meer ontdekt wordt en ondertussen onze absolute bestseller is.

Hoe wordt Japan Sencha gemaakt?

Sencha wordt geoogst in de lente en de zomer. De oogst van de lente wordt als hoger in kwaliteit beschouwd omdat deze rijker is aan voedingsstoffen die tijdens de wintermaanden door de theestruik worden verzameld. De zomeroogst is van een lagere kwaliteit en heeft dus een lagere prijs. Het verschil is ook te zien aan de droge bladeren: sencha-bladeren van de lente-oogst zijn erg dun en donker, terwijl die van de zomer meestal dikker en lichter van kleur zijn.

Om sencha te maken, doorlopen vers geoogste bladeren normaal gesproken drie belangrijke stappen. De eerste, en het belangrijkste voor Japanse thee, is stomen. Het is een snelle stap, meestal tussen de 30 en 120 seconden voor sencha. Het vervult echter een uiterst belangrijke taak: het stoppen van de oxidatie en het behouden van het ‘groen’. Theebladeren bevatten enzymen die oxidatie vergemakkelijken wanneer de bladcellen worden gekneusd en blootgesteld aan zuurstof. Het behandelen van de bladeren met hoge hitte deactiveert de enzymen en remt de oxidatie.

Na het stomen worden de bladeren gerold om de celwanden in het blad af te breken, zodat hun smaakcomponenten tijdens het trekken gemakkelijk aan het water kunnen worden afgegeven. In totaal kan het rollen 2,5 tot 3 uur duren. Het is niet een enkele stap, maar een combinatie van verschillende kleinere. De bladeren worden eerst licht opgerold om het extra vocht van het stomen te drogen. Dan wordt het rollen zwaarder om het oorspronkelijk in het blad aanwezige vocht naar de oppervlakte te dwingen. Wanneer dit vocht aanzienlijk wordt verminderd, krijgen de bladeren hun uiteindelijke vorm: rechte naalden.

Het drogen komt aan het einde. Het vocht wordt tot een minimum beperkt zodat de thee langer houdbaar blijft.

Posted on

Theesalade aan boord van VOC-schepen

In 1672 schreef Philippus Baldaeus over zeelui van de VOC  die aan boord van hun schepen ‘theesalade’ aten:

‘De Tee (wanneerze in’t water is gebruykt) werd by ons volk t’fscheep voor Zalade gebrukyt, met Azijn, Olie en Peper, en is van geen onbillijke fmaak’

De zeelui die thee aten als salade waren ook degenen die dit in Birma gezien zouden kunnen hebben. De VOC was van 1634 tot 1680 aanwezig in Birma. Ingemaakte thee staat nog steeds centraal in de Birmese cultuur. De blaadjes worden zonder iets anders erbij gegeten, maar als alternatief wordt gefermenteerde thee ook gegeten als salade, gekruid met pepers en knoflook en gegarneerd met gedroogde vis en andere specerijen en en een oliedressing.

Zelf proberen? Bekijk deze video: https://youtu.be/TfNhC-hX4QU of lees de instructies hier.

Posted on

Haal jij het beste uit je thee?

Bij Riedel in Oostenrijk worden sinds 1756 kristallen wijnglazen gemaakt die perfect afgestemd zijn op het drinken van specifieke soorten wijn. Door hun vorm zorgen deze glazen voor een optimaal genot van de wijn.

Voor thee gaan we nog niet zo ver maar bovenstaande geeft wel aan dat de vorm, de afmeting, en het materiaal van een theekopje ook een grote invloed heeft op de smaakervaring van de thee die je er uit drinkt.
Porseleinen kopje rood 135 ml
Hoe dunner de rand van het kopje, hoe beter de thee vloeit en zich verspreidt over je smaakpapillen. Met een bredere bovenste helft en een smalle basis, is de klassieke vorm beter in het koelen van je thee. Een kopje met rechte zijkanten of naar binnen gebogen, houdt het aroma beter vast. In beide gevallen is het dus goed als het kopje niet te groot is. Mijn ervaring is ook dat je van kleinere kopjes met meer aandacht drinkt waardoor je meer van de thee geniet.
Porseleinen theekopje 100ml
Wanneer je regelmatig verschillende soorten thee drinkt (uit dezelfde kopjes en theepot) is het ook van belang dat de oppervlakte glad is (porselein) en niet poreus. Poreus materiaal neemt het aroma van de thee op en vermengt dit dan weer met die van een volgende thee.

Deze week hebben we ons assortiment uitgebreid met 7 verschillende porseleinen theekopjes en en 3 theepotten om het allerbeste uit je thee te kunnen halen:

Theekopjes: https://www.biologischethee.nl/product-category/accessoires/theekopjes/
Theepotten: https://www.biologischethee.nl/product-category/accessoires/theepotten/

Geniet ervan!

Posted on

Losse thee of builtjes?

Wat was jouw eerste thee? 99% zeker dat het in een theebuiltje (zakje) zat en geen losse thee was. De theebuiltjes zijn aan het begin van de vorige eeuw uitgevonden door Amerikaanse theehandelaren. Vele eeuwen daarvoor was de basis voor deze veelzijdige drank alleen verkrijgbaar als losse thee (blaadjes), in poedervorm of geperst tot een soort van cake waar je dan stukjes vanaf moest breken.

De invloed van bulkproductie op de inhoud van theebuiltjes

De theebuiltjes werden snel populair hetgeen de verdere ontwikkeling ervan mogelijk maakte. Maar ook de inhoud van het builtje veranderde. Werd er in het begin nog gebruik gemaakt van hele of gebroken bladeren, al snel kwam de nadruk te liggen op bulkproductie met als resultaat een veel lagere kwaliteit en dan ook nog hele kleine deeltjes blad (fannings) of zelfs een restproduct wat in de theehandel ‘dust’ wordt genoemd. Deze theebuiltjes zijn nu overal verkrijgbaar en ook erg handig. Maar hoe verschilt dit product van losse thee?

Goede kwaliteit losse thee heeft ruimte nodig

Tegenwoordig kunnen zowel thee in builtjes als losse thee van zeer hoge of zeer lage kwaliteit zijn. Over het algemeen is losse thee meestal van een hogere kwaliteit. Als we het hebben over de uiteindelijke kwaliteit van de thee op het moment dat je het gaat drinken komt er echter nog een factor om de hoek kijken. Wanneer je een lage kwaliteit thee in de vorm van kleine deeltjes of ‘dust’ hebt maakt het, voor de smaak, niet uit of het in een builtje zit of niet. Na opgieten van heet water geeft het snel smaak af, die ook weer snel verschaaldt. Bij hele of gebroken (maar nog steeds relatief grote delen) blaadjes losse thee is dit een heel ander verhaal. Deze blaadjes losse thee hebben de ruimte nodig om zich te ontvouwen waarbij zij veel langzamer hun smaak afgeven die dan ook veel langer ‘blijft hangen’. Hoe hoger de kwaliteit losse thee, hoe vaker je diezelfde thee opnieuw kan opschenken voor de smaak verloren gaat. Dit betekent ook dat de prijs per kopje gezet van losse thee vaak lager zal zijn dan de prijs van een theezakje.

Een chique maar misschien niet het beste alternatief voor losse thee

Natuurlijk heeft de industrie hier iets op gevonden: chique uitziende piramidevormige zakjes waarin de losse theeblaadjes meer ruimte hebben om te ontvouwen. Niet alleen wordt hier over het algemeen een buiten proportionele prijs voor gevraagd, meestal zijn deze piramides gemaakt van plastic en is de kans groot dat ze grote hoeveelheden microplastic en nanoplastic afgeven in je kopje. Onderzoekers van de McGill University in Montreal, Canada ontdekten dat een enkel plastic theezakje ongeveer 11,6 miljard microplastic en 3,1 miljard kleinere nanoplasticdeeltjes in het hete water afgaf. De deeltjes zijn volledig onzichtbaar voor het blote oog.

Voor de volledigheid moet ook vermeld worden dat losse thee natuurlijk ook van mindere kwaliteit kan zijn. De kwaliteit hangt af van veel factoren, van de theeplant tot de groeiomstandigheden, de oogstmethoden en verwerkingstechnieken tot de opslag.

Dus, wanneer kies je voor theebuiltjes en wanneer voor losse thee?

1. Drink je thee uit gezondheidsoverwegingen? Kies dan voor losse thee. De grootste concentratie antioxidanten bevinden zich in de jongste bladeren.
2. Wil je zo snel mogelijk een kopje thee zetten? Als elke seconde telt kies dan voor een theebuiltje 🙂
3. Drink je thee om van de best mogelijke smaak te genieten? Duidelijk: losse thee.

De volgende stap is dan natuurlijk naar biologische losse thee. Waarom? Kijk even naar dit filmpje!

Posted on

Ongewenste zaken in thee. Een Zwitsers onderzoek

De Zwitserse consumentenorganisatie Saldo liet 16 soorten zwarte thee testen in een laboratorium. Uit dit onderzoek bleek dat de meeste zwarte theesoorten ijzervijlsel, pesticiden en kankerverwekkende stoffen bevatten. Het ijzervijlsel komt van de machines die de thee verwerken, maar blijft vaak achter in de theezakjes en vormt daarmee geen gezondheidsrisico. De kankerverwekkende bestrijdingsmiddelen zijn zorgwekkender. Het merendeel van de onderzochte thee blijkt deze te bevatten. Onder meer een aantal theesoorten van grote merken en supermarkten kregen in deze test een onvoldoende om deze reden. Overigens is dit natuurlijk niet alleen van toepassing op zwarte thee. Als je een fervente theedrinker bent, kun je maar beter voor de biologische variant gaan dus!

Het betreffende Zwitserse onderzoek staat achter een ‘betaalmuur’ maar hieronder staan enkele onderzoeken die het Zwitserse ondersteunen.

De effecten van het gebruik van chemische en organische mest op de rhizosfeerbodem in theetuinen.
Conclusie: organische mest kan helpen om de microbiële samenstelling vorm te geven en nuttige bacteriën in de rhizosfeer van thee te rekruteren, wat leidt tot een betere theekwaliteit en een lager gehalte aan zware metalen in de bodem van de rhizosfeer en theebladeren.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31136614/

Verbetert de dubbele vermindering van kunstmest en pesticiden het verlies van voedingsstoffen en de opbrengst en kwaliteit van thee?
Experimenteel sproeien van bifenthrin en chloorfenapyr onthulde dat deze pesticiden voornamelijk werden opgenomen door de theebladeren en zelden in de bodem of in het water terechtkwamen.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30471060/

Metagenomische vooruitzichten van microbiële dynamiek beïnvloed door organische mest in theetuinbodems van Noord-Bengalen, India
Uit de waarnemingen die zijn gedaan via de metagenomica-analyse van Mak- en Cas-bodemmonsters, kunnen we concluderen dat de toepassing van organische mest de populatie van goede bacteriën in de bodem ondersteunt, wat uiteindelijk de gezondheid van de theetuinarbeiders kan beïnvloeden.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34923604/

Posted on

Thee? Ik ben toch niet ziek?

Toen wij 15 jaar geleden begonnen met BioThee hoorden we nog vaak als antwoord op onze vraag of iemand thee wilde ‘Thee? Ik ben toch niet ziek?’. Ondertussen weten steeds meer mensen thee te waarderen voor de smaak en variëteit. De stap van ’supermarktthee’ naar die van kwalteitsthee is de volgende 🙂

Maar het idee van theedrinken als je ziek bent is op zich niet gek. Mensen, oorspronkelijk vooral in Azië, geloven al eeuwen dat thee goede dingen bevat die verkoudheids- en allergiesymptomen zoals niezen, hoesten, tranende ogen, enz. bestrijdt. Dit geloof in het therapeutische effect van thee, ooit alleen gebaseerd op anekdotisch bewijs verzameld door generaties van theedrinkers, is nu onderbouwd met wetenschappelijk bewijs (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33241826/).

Als je allergisch bent, kun je overwegen om groene thee te gaan drinken. Epigallocatechinegallaat (EGCG), een verbinding in thee (veruit het meest aanwezig in groene thee maar ook in mindere mate in zwarte thee), is in staat gebleken een belangrijke celreceptor te blokkeren die bijdraagt aan de allergische reactie. In eerdere studies vertoonden ook andere verbindingen in thee anti-allergene eigenschappen, maar EGCG lijkt tot nu toe de sterkste te zijn. Desalniettemin, als het erom gaat erkend te worden als een legitiem natuurlijk antihistaminicum, moet groene thee nog verder worden bestudeerd. Het is bijvoorbeeld nog niet bekend hoeveel thee gedronken moet worden om het gewenste effect te bereiken. Ons idee is dat dit, net als vele andere zaken, afhankelijk is van vele aspecten in je persoonlijke situatie.

Posted on

(Ver)bergamot & Earl Grey

Vanouds gaan er verschillende verhalen rond m.b.t. de relatie tussen een bepaalde theesoort en de graaf (earl) Charles Grey die van 1830 tot 1834 premier van Engeland was. Thee die al ruim anderhalve eeuw als ‘Earl Grey’ wordt aangeprezen was oorspronkelijk een zwarte thee gearomatiseerd met bergamot, een Mediterrane citrusvrucht.

Eén van de verhalen is dat deze thee een cadeau was aan Grey van een hooggeplaatste heer uit China omdat Grey zijn zoon zou hebben gered van verdrinking of omdat zijn bediende die een Raja’s zoon zou hebben gered van een tijger. Een, op het eerste gezicht, aannemelijker verhaal is dat zwarte thee in het ruim van een schip onderweg van China naar Engeland bij zwaar weer werd vermengt met bergamot dat ook in het ruim lag. Deze thee zou afkomstig zijn geweest van diplomaten en bestemd voor Earl Grey.

Geen van deze verhalen lijken waar te zijn. Grey is nooit in China geweest. In deze periode was China gesloten voor ‘barbaarse’ buitenlanders. Hoewel bergamot wel in Azië groeide werd het niet gebruikt voor thee.

In 2012 deden de vrijwilligers van de Oxford Dictionary een onderzoek naar Earl Grey thee. Terwijl producenten van Earl Grey thee claimden dat de thee sinds 1830 op de markt is vond men de vroegste referentie van 1884 en pas vanaf circa 1920 werd deze naam regelmatig gebruikt.

Hoe komt deze thee dan wel aan z’n naam? In de 19e eeuw werd bergamot gebruikt om te verbergen dat thee, maar ook andere voedingswaren, van een mindere kwaliteit waren. Toen al werd er vaak gebruikgemaakt van nep bergamot zoals men dat nu ook doet in de vorm van chemisch samengestelde aroma’s. Op een gegeven moment besloten theemerken de lagere klasse van de bevolking te gaan bespelen met een thee met een chique klinkende naam: Earl Grey thee (met bergamot). Dit blijkt een briljante marketingzet te zijn geweest. Tegenwoordig worden er vele melanges (en kwaliteiten…) aangeboden onder de naam Earl Grey. De enige overeenkomst is dat de thee op de één of andere manier gearomatiseerd is met al dan niet natuurlijke bergamot.

Onze 5 varianten (zowel groen als zwart) zijn gearomatiseerd met natuurlijke bergamotolie, in 4 gevallen is deze zelfs biologisch. De laatste zal nog volgen.